Koosje: ”Het ene moment begeleid je een kind bij het toedienen van insuline, het volgende moment ben je in een logeerhuis om een logee te katheteriseren of praat je met een kind en ouders over hun wensen bij een naderend einde.”
Wat maakt werken bij KinderThuisZorg voor jou zo bijzonder?
De variatie in het werk maakt het zo bijzonder. Het ene moment begeleid je een kind bij het toedienen van insuline, het volgende moment ben je in een logeerhuis om een logee te katheteriseren of praat je met een kind en ouders over hun wensen bij een naderend einde. Daarnaast school ik oude en nieuwe collega’s in voorbehouden handelingen en reanimatievaardigheden.
Wat is het grappigste dat je hebt meegemaakt?
Jeeh, lastig, er is zoveel grappigs of leuks gebeurd. Variërend van aanbellen op een boerenerf bij de verkeerde boerderij, waar een oude boer open deed, tot een heel gezin dat midden in de nacht klaarwakker op bed zat bij de pasgeboren baby om te zien hoe de sonde werd ingebracht. Maar het grappigste is misschien toch wel… Een tiener vertelde me dat ze er soms zo van baalde dat ze bij injecties liever niet wilde dat er werd geteld. Een paar weken daarvoor was er een collega geweest die vlak voor de injectie ‘1, 2, 3’ had gezegd en toen injecteerde. Waarop ik zei: “Oh, dat was ik! Ja, stom hè? Je had het nog zo gevraagd en ik deed het per ongeluk toch.” Hierop schoot de tiener in een lachstuip, ze kwam niet meer bij omdat ik het zomaar toegaf. Dat had ze niet verwacht.
Wat is het meest verdrietige dat je hebt meegemaakt?
Het meest verdrietige was een kind dat ging overlijden, terwijl de ouders alles in het werk stelden om dit tegen te houden. Ik had het kind en de ouders zo gegund om in alle rust en liefde afscheid van elkaar te nemen, maar dat lukte niet.
Welke belangrijke kennis en ervaring neem jij mee uit deze 10 jaar?
Wanneer je de tijd neemt voor het kind en de handeling, is er veel mogelijk. Ik blijf het bijzonder vinden dat je overal zomaar binnen mag komen en een klein kijkje in iemands leven krijgt. Ik blijf toch een “vreemde” in hun huis en hun leven.
Wanneer is een dag werken voor jou geslaagd?
Dat verschilt per dag. Soms is het een geslaagde dag als ik gewoon de ingeplande route netjes heb gereden, alle zorg heb geboden en gerapporteerd. Soms is het een geslaagde dag wanneer ik met alle rust en geduld een handeling heb kunnen uitvoeren in samenwerking met het kind, en de opluchting zie als het goed is gegaan. Rijden van de een naar de ander in de zon maakt de dag vaak ook al geslaagd.
Daarnaast is een dag geslaagd wanneer ik scholing geef of een CBD afneem, en iedereen met het gevoel naar huis gaat dat het een fijne, leerzame dag was waarin ik iets heb kunnen toevoegen aan de kennis en kunde die er al is.
Kijk eens terug naar toen je hier begon. Wie was je toen als persoon en wie ben je nu?
Toen ik begon, kwam ik uit een academisch ziekenhuis en was ik op zoek naar een manier van werken waarbij het kind en gezin centraal stonden. Op het moment dat ik bij een kind was, was en ben ik er volledig voor hen, en na het zorgmoment weer voor een ander. Nu ben ik inmiddels de senior van mijn team, heb ik veel ervaring en expertise opgebouwd waar mijn collega’s dankbaar gebruik van maken, en die ik graag met hen deel.
Wat zijn de grootste veranderingen die je de afgelopen periode in de zorg hebt meegemaakt?
Het verdwijnen van langdurige zorg in de vorm van zogenaamde oppaszorg en/of ADL-ondersteuning toen in 2016 de nieuwe wetten in werking traden.
De grootste verandering is denk ik toch wel het steeds meer angstreducerend werken tijdens handelingen, middels traumavrije zorg, tools en taalgebruik. Dit zorgt ervoor dat we meer sámen met het kind werken, in plaats van óver het kind heen.
Wat heeft ervoor gezorgd dat je jaar in jaar uit KinderThuisZorg trouw bent gebleven?
De afwisseling in het werk en de mogelijkheden om daarnaast andere taken op te pakken, zoals eerder het begeleiden van studenten en nu mijn rol als praktijkcoach. En natuurlijk omdat er nog geen leukere optie is langsgekomen… ;)
Hoe zie jij jezelf over 10 jaar?
Ik hoop dat ik dan toch wel (bijna) van mijn pensioen mag genieten, nog wat rondreizend, genietend van mooie dingen, en terugkijkend op een lange loopbaan in de kindzorg – het mooiste vak dat er is.
Wat mogen wij nog best van jou weten?
Ik lees graag in mijn vrije tijd en ik ben scheidsrechter Goalball, een geweldige, dynamische paralympische teamsport. Als het kan, reis ik naar kleine en grote (inter)nationale toernooien om te fluiten.
