‘De strijd is weg’
Bente Ramaker is 7 jaar en heeft CHP. Elke avond voor het slapen moet ze worden geprikt: een groeihormoon. Dat leverde zes jaar strijd op, aldus de moeder van Bente. Met het stimuleringssysteem BB OK van KinderThuisZorg kwam de kentering. Bente prikt nu zelf.
Direct na haar geboorte was al duidelijk dat er iets mis was. Bente was sloom en reageerde niet goed. Na vier weken kwam de diagnose: CHP. Ze had een verlaagd schildklierhormoon, T4 was te laag, nauwelijks groeihormoon en geen cortisol. De zorgen bij de ouders waren groot. Hun kind zou haar leven lang medicatie nodig hebben: pillen en een prik. Een normaal leven zat er niet in. In het ziekenhuis leerden ze hoe ze het groeihormoon, MAX genoemd door de fabrikant, moesten injecteren: een pen in het bovenbeen. Elke avond voor het slapen gaan. Eén probleem: Bente werkte niet mee.
‘Het begon al tijdens het avondeten. De negatieve sfeer. Niemand zei het hardop, maar we dachten alle drie hetzelfde: straks moet MAX weer. We moeten Bente zo dicht mogelijk tegen het slapen aan prikken, want normaal maak je ook ‘s nachts groeihormoon aan. Andere ouders lezen dan een verhaaltje voor, mijn man en ik waren bezig om Bente te kalmeren voor die prik. Op het laatst lukte het alleen als we haar in een houdgreep hielden. Elke avond begon ze te huilen, zeg maar gerust krijsen. Traumatisch natuurlijk voor zo’n kind.’
‘We ...