Webdesign door Ontwerpbureau Twisted Stranger

Wij maken gebruik van cookies

Via onze website wordt een cookie geplaatst van het Amerikaanse bedrijf Google, als deel van de “Analytics”-dienst. Wij gebruiken deze dienst om bij te houden en rapportages te krijgen over hoe bezoekers de website gebruiken. Google kan deze informatie aan derden verschaffen indien Google hiertoe wettelijk wordt verplicht, of voor zover derden de informatie namens Google verwerken. Wij hebben hier geen invloed op. Wij hebben Google niet toegestaan de verkregen analytics informatie te gebruiken voor andere Google diensten.

 
 
0%
SLUIT SCHERM

We waren in shock

Danique | 8 jaar | Diabetes

Danique Cohen is 8 jaar en heeft diabetes type 1. De verpleegkundigen van KinderThuisZorg komen op school om haar bloedsuiker te controleren en zo nodig insuline toe te dienen. Moeder Chantal Krol vertelt.
 
‘Toen Danique 4,5 jaar was, begon ze weer in bed te plassen en had ze veel dorst. Ze bleek diabetes type 1 te hebben. Hierbij maakt de alvleesklier geen insuline meer aan, waardoor glucose niet goed opgenomen kan worden door het lichaam. Haar bloedsuikerwaarde was 41,5 mmol/l, terwijl dit tussen de 4 en 8 mmol/l hoort te zijn. Ze is toen meteen opgenomen in het ziekenhuis en volgens de artsen waren we er gelukkig op tijd bij.
 
‘In het ziekenhuis kregen we een spoedcursus diabetes en leerden we hoe we haar waardes weer normaal konden krijgen en waar we dan allemaal op moeten letten. Bijvoorbeeld hoe we kunnen berekenen hoeveel koolhydraten er in haar eten zit en hoe we de hoeveelheid insuline hierop aan kunnen passen. Of hoe we haar bloedglucose kunnen prikken en insuline toedienen. In die week zijn we binnen een mum van tijd specialist op het gebied van diabetes geworden.’
 
‘Thuis merkten we pas wat voor een impact de ziekte heeft op ons. Wij waren in shock, ons leven stond ineens op z’n kop. School, spelen bij vriendinnetjes, kinderfeestjes… niets bleek meer vanzelfsprekend voor Danique. Er is altijd de kans dat haar bloedsuiker ontregeld raakt en dat we acuut bij moeten spuiten of dat ze iets moet eten. Daardoor moet er altijd iemand bij haar in de buurt zijn die daar op in kan spelen. Maar er zijn ook dingen die ze niet zonder ons kan, zoals zwemmen bijvoorbeeld. Daar moet ik of haar vader altijd bij zijn. Het risico is te groot dat ze in het water een hypo krijgt en bewusteloos raakt.
 
‘De verpleegkundigen van KinderThuisZorg komen bij Danique op school. Ze begeleiden haar in het prikken van haar bloedsuiker en het geven van insuline. Dit doet ze steeds vaker zelf. Op termijn is het de bedoeling dat ze het helemaal zelf gaat doen. Ze heeft een insulinepomp en hiermee kan ze zelf instellen hoeveel insuline ze krijgt. Maar ook of dit snel of langzaam gebeurt of pas na een bepaalde tijd. Vanaf volgend jaar willen we het haar helemaal zelf laten doen dus daar zijn wij haar op aan het voorbereiden. Het gaat heel goed maar soms wil ze te snel. Soms maakt ze de beslissing over hoe de pomp ingesteld moet worden nog te impulslief. Dat luistert heel nauw. In de weekenden en buiten schooltijd nemen wij de zorg op ons.’

‘Met KinderThuisZorg hebben we heel goede ervaringen. Ik kan erop vertrouwen dat ze met mij overleggen als ze iets niet vertrouwen en dat vind ik erg prettig. We hebben een vast team van 5 à 6 verpleegkundigen en daardoor ken je elkaar goed. Enerzijds vind ik het fijn dat ze het straks zelf gaat doen maar ik vind het ook spannend. Nu delen we de verantwoordelijkheid en straks moet ze het helemaal zelf doen.’